Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW) κατηγόρησε σήμερα τον ισραηλινό στρατό ότι σκότωνε πολίτες ενώ προσπαθούσαν να φύγουν για να γλιτώσουν από τους βομβαρδισμούς σε έναν τομέα στη νότια Λωρίδα της Γάζας, γεγονός που σύμφωνα με τη μη κυβερνητική οργάνωση συνιστά έγκλημα πολέμου. Στην έκθεσή του το HRW επικαλείται Παλαιστίνιους που γλίτωσαν, στα τέλη Ιουλίου, από τους βομβαρδισμούς στην κοινότητα Χούζαα, κοντά στο Χαν Γιούνες.![]()
"Οι ισραηλινές δυνάμεις στη Χούζαα, έναν τομέα στη νότια Λωρίδα της Γάζας, άνοιξαν πυρ εναντίον πολιτών και τους σκότωσαν, κάτι που συνιστά σαφή παραβίαση του δικαίου του πολέμου, κατά τη διάρκεια πολλών επεισοδίων μεταξύ 23 και 25 Ιουλίου", γράφει η οργάνωση. Οι "σκόπιμες επιθέσεις εναντίον πολιτών που δεν συμμετέχουν στις μάχες είναι εγκλήματα πολέμου", προσθέτει στην έκθεσή της.![]()
Οι πολίτες της Χούζαα βομβαρδίστηκαν κατ'επανάληψη, δεν είχαν πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη και έγιναν στόχος επιθέσεων του ισραηλινού στρατού ενώ προσπαθούσαν να φύγουν προς το Χαν Γιούνες. Το HRW υπογραμμίζει ότι ακόμη και αν ο ισραηλινός στρατός είχε προειδοποιήσει τους κατοίκους να φύγουν από την κοινότητα πριν από τις 21 Ιουλίου, "το γεγονός ότι κάποιοι δεν συμμορφώθηκαν δεν τους καθιστά νόμιμους στόχους επιθέσεων".
Το ότι "προειδοποιήθηκαν οι οικογένειες δεν τις καθιστά νόμιμο στόχο απλώς και μόνο γιατί δεν μπόρεσαν"να φύγουν, υπογράμμισε η Σάρα Λι Ουίτσον, η διευθύντρια του HRW για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, τονίζοντας: "Το να μπαίνουν σκόπιμα στο στόχαστρο οι πολίτες είναι έγκλημα πολέμου".![]()
ΤΟ ΔΙΑΡΚΕΣ ΕΓΚΗΜΑ ΤΗΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΗΠΑ & ΕΕ. 
"Οι ισραηλινές δυνάμεις στη Χούζαα, έναν τομέα στη νότια Λωρίδα της Γάζας, άνοιξαν πυρ εναντίον πολιτών και τους σκότωσαν, κάτι που συνιστά σαφή παραβίαση του δικαίου του πολέμου, κατά τη διάρκεια πολλών επεισοδίων μεταξύ 23 και 25 Ιουλίου", γράφει η οργάνωση. Οι "σκόπιμες επιθέσεις εναντίον πολιτών που δεν συμμετέχουν στις μάχες είναι εγκλήματα πολέμου", προσθέτει στην έκθεσή της.
Οι πολίτες της Χούζαα βομβαρδίστηκαν κατ'επανάληψη, δεν είχαν πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη και έγιναν στόχος επιθέσεων του ισραηλινού στρατού ενώ προσπαθούσαν να φύγουν προς το Χαν Γιούνες. Το HRW υπογραμμίζει ότι ακόμη και αν ο ισραηλινός στρατός είχε προειδοποιήσει τους κατοίκους να φύγουν από την κοινότητα πριν από τις 21 Ιουλίου, "το γεγονός ότι κάποιοι δεν συμμορφώθηκαν δεν τους καθιστά νόμιμους στόχους επιθέσεων".
Το ότι "προειδοποιήθηκαν οι οικογένειες δεν τις καθιστά νόμιμο στόχο απλώς και μόνο γιατί δεν μπόρεσαν"να φύγουν, υπογράμμισε η Σάρα Λι Ουίτσον, η διευθύντρια του HRW για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, τονίζοντας: "Το να μπαίνουν σκόπιμα στο στόχαστρο οι πολίτες είναι έγκλημα πολέμου".
Αυτές είναι μέθοδοι εξάλλου που χρησιμοποιούσε και χρησιμοποιεί το κράτος Κατακτητής της Μέσης Ανατολής, εναντίον των δεκάδων χιλιάδων φυλακισμένων Παλαιστινίων. Μέθοδοι ενός Κράτους Τρομοκράτη που χαρακτηρίζει τους αγωνιστές της ειρήνης «Αλήτες», πυροβολεί άοπλους, σκοτώνει συστηματικά παιδιά.![]()
Αυτό λοιπόν το κράτος που με τη βία των όπλων και το δόγμα της Μηδενικής Ανοχής, υπερασπίζει την Κατοχή της Παλαιστίνηςκαι επιβάλλει τη διαιώνιση της επικυριαρχίας του στη Μέση Ανατολή, προβάλλει την Στρατηγική της Έντασης κάθε φορά που σε διεθνές επίπεδο διαμορφώνεται κλίμα καταδίκης των επαίσχυντων επεκτατισμών, των βάναυσων αποκλεισμών, των Τειχών του Αίσχους και επιδιώκονται ειρηνευτικές συνομιλίες.![]()
Και τα κάνει όλα αυτά το Ισραήλ γιατί έχει την στήριξη των ΗΠΑ-Ε.Ε, ξέρει ότι θα αντιμετωπίσει τις χλιαρές αντιδράσεις του ΟΗΕ μετά από κάθε έγκλημα που θα διαπράξει. Γνωρίζει ότι έχει την ανοχή των αραβικών αντιδραστικών καθεστώτων στην περιοχή που συνδιαλέγονται με ΗΠΑ-Ισραήλ. Έχει την συνεργασία της Αιγύπτου που επιμηκύνει το τσιμεντένιο ισραηλινό τείχος κάτω από τα σύνορα Γάζας-Αιγύπτου κατασκευάζοντας ένα αντίστοιχων διαστάσεων σιδερένιο υπόγειο φράγμα. 
Το όριο;
Περισσότερες ερωτήσεις για τη συνέχεια. Ποιο είναι το όριο για τους θανάτους Παλαιστίνιων πριν υπάρξει κατάπαυση του πυρός; Οκτακόσιοι; Οκτώ χιλιάδες; Θα μπορούσαμε να έχουμε έναν πίνακα βαθμολογίας; Τη συναλλαγματική ισοτιμία για τους νεκρούς; Ή μήπως απλώς περιμένουμε μέχρι η στάθμη του αίματος να αυξηθεί τόσο ώστε να πούμε αρκετά, ώς εδώ και μη παρέκει ακόμα και για έναν πόλεμο του Ισραήλ. Λες και δεν τα έχουμε δει όλα αυτά στο παρελθόν.
Από τη σφαγή των Αράβων χωρικών από τον νέο στρατό του Ισραήλ το 1948, όπως έχει περιγραφεί από τους Ισραηλινούς ιστορικούς (σ.σ.: βλέπε Ilan Pappe "Η Ιστορία της Σύγχρονης Παλαιστίνης"), ώς τη Σάμπρα και τη Σατίλα (τα παλαιστινιακά στρατόπεδα προσφύγων στον Λίβανο), όταν οι Λιβανέζοι Χριστιανοί σύμμαχοι του Ισραήλ δολοφόνησαν πάνω από 1.700 ανθρώπους το 1982 και τα ισραηλινά στρατεύματα απλώς παρακολουθούσαν.
Από τη σφαγή στην Κανά (χωριό του νοτίου Λιβάνου) των Λιβανέζων Αράβων μέσα στη βάση του ΟΗΕ το 1996 -ναι, πάλι ο ΟΗΕ...- ώς μια άλλη, μικρότερης κλίμακας τρομερή δολοφονία, πάλι στην Κανά, δέκα χρόνια αργότερα (κατά την ισραηλινή εισβολή του 2006). Και ούτω καθεξής. Μέχρι πιο πρόσφατα, στις μαζικές δολοφονίες αμάχων στον πόλεμο της Γάζας του 2008-09.
Και μετά τη Σάμπρα και Σατίλα έγιναν διεθνείς έρευνες, και μετά την Κανά υπήρξε μια έρευνα, και μετά τη Γάζα το 2008-09, υπήρξε επίσης διεθνής έρευνα. Δεν θυμόμαστε την βαρύτητά της, κάπως ελαφρότερη φυσικά, όταν ο δικαστής Goldstone έβαλε τα δυνατά του για να την αποκηρύξει καθώς -σύμφωνα με Ισραηλινούς δέχθηκε έντονες προσωπικές πιέσεις.
